Σήμερα, μετά τη συνεχιζόμενη πολλαπλή επιδρομή στα εισοδήματα ευρύτατων κατηγοριών μισθωτών- συνταξιούχων και επαγγελματιών, η αναγκαιότητα κυβερνητικής παρέμβασης στο μεγάλο κοινωνικό ζήτημα των δανείων και των πιστωτικών καρτών καθίσταται μονόδρομος.
Η κυβέρνηση αντιλαμβανόμενη την διογκούμενη δυσαρέσκεια, αλλά και την πραγματική αδυναμία αποπληρωμής δανείων και πιστωτικών καρτών, την τελευταία εβδομάδα συντηρεί τη φημολογία για παρέμβασή της στο κρίσιμο αυτό ζήτημα. Η μόνη όμως συγκεκριμένη αναφορά του Υπουργού Οικονομικών αναφέρεται αποκλειστικά στη διευθέτηση δανείων των δημοσίων υπαλλήλων από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Οι αναφορές για ρυθμίσεις με ιδιωτικές τράπεζες, που έχουν σχέση και με τον μεγάλο όγκο των δανείων, εξαντλούνται σε τρέχουσες και συνήθεις τραπεζικές ρυθμίσεις, στις οποίες ούτως ή άλλως αυτές προβαίνουν, χωρίς βεβαίως να ανταποκρίνονται και σε ένα ορισμένο δεσμευτικό πλαίσιο και κυρίως στο ρυθμό και την ένταση που αντιστοιχεί στη ραγδαία όξυνση του προβλήματος και στις ανάγκες των ιδιωτών. Οι ρυθμίσεις αυτές, στις οποίες οι ίδιες οι τράπεζες προβαίνουν, έχουν προφανή στόχο τα δάνεια να μη θεωρούνται μη εξυπηρετούμενα, να μην έρχονται στο κόκκινο, γιατί αυτό υποβαθμίζει το χαρτοφυλάκιο των ιδίων των τραπεζών.
Α) Δάνεια
Στο Νόμο 2024/2011 έχει προβλεφθεί διάταξη (άρθρο 34, παράγραφος 11) σύμφωνα με την οποία «θα συναφθεί προγραμματική σύμβαση μεταξύ του ελληνικού δημοσίου και της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών, προκειμένου να ρυθμιστούν θέματα σχετικά με τη διευκόλυνση της εξυπηρέτησης και αποπληρωμής δανείων που έχουν λάβει πρόσωπα που εντάσσονται στην προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα ή στην εργασιακή εφεδρεία, καθώς και πρόσωπα που έχουν υποστεί μειώσεις μισθών λόγω εφαρμογής του ενιαίου μισθολογίου, ανάλογα με το συνολικό οικογενειακό εισόδημα και την περιουσιακή τους κατάσταση».
Προφανή όμως αδυναμία για την αποπληρωμή των δανείων τους έχουν και όσοι και όσες εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα γίνονται άνεργοι και προστίθενται στο ένα εκατομμύριο των ανέργων, όσοι και όσες έχουν υποστεί την τελευταία διετία περικοπές αποδοχών τους πάνω από το 25%, όσοι και όσες συνταξιοδοτούνται στον ιδιωτικό τομέα και στο δημόσιο και περιμένουν ως και ένα χρόνο για τη συνταξιοδότησή τους καθώς και επαγγελματίες που κλείνουν τις επιχειρήσεις τους, εμπορικές ή βιοτεχνικές.
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ζητεί τη λήψη μέτρων για την υποστήριξη του συνόλου των δανειοληπτών του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα. Οι τράπεζες που θα δεχθούν τη χρηματοδοτική στήριξη μέσω της ανακεφαλαιοποίησης τους με χρήματα της δανεικής σύμβασης, πρέπει να υποχρεωθούν να προσέλθουν σε μια Προγραμματική Σύμβαση για τη λήψη μέτρων όπως: η παραχώρηση περιόδου χάριτος, χωρίς καταβολή τόκων και κεφαλαίου, η μείωση του επιτοκίου και η παράταση της συμβατικής διάρκειας του δανείου που συνδυαστικά θα οδηγούν στη μείωση του συνολικού ποσού που θα κληθεί να δώσει ο δανειολήπτης.
Συγκεκριμένα, δάνειο ιδιωτών (στεγαστικό, προσωπικό-καταναλωτικό) για το οποίο έχει ήδη αποπληρωθεί το κεφάλαιο, συν ένα εύλογο κέρδος, αυτό να διαγράφεται. Στα υπόλοιπα, επαναπροσδιορίζονται: περίοδος χάριτος, επιτόκια και διάρκεια αποπληρωμής, βελτιωμένα.
Η χώρα μας είναι από τις ακριβότερες τραπεζικές αγορές στην Ευρώπη στον τομέα των πιστωτικών καρτών. Τα επιτόκια του «πλαστικού χρήματος» διαμορφώνονται σήμερα σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα που αγγίζουν ακόμα και το 22% (συνολική ετήσια επιβάρυνση), μιλώντας για τις αγορές με πιστωτικές κάρτες. Γιατί για τις αναλήψεις μετρητών από πιστωτική κάρτα το επιτόκιο έχει απογειωθεί.
Οι τράπεζες όλα τα προηγούμενα χρόνια μοίραζαν αφειδώς δάνεια και πιστωτικές κάρτες χωρίς να ελέγχουν την οικονομική κατάσταση των πελατών τους. Η εκτίναξη του κόστους δανεισμού, σε συνδυασμό με την εκτόξευση των επισφαλειών στις πιστωτικές κάρτες, είναι οι δύο βασικοί όροι που επικαλούνται οι τραπεζίτες, προκειμένου να δικαιολογήσουν την κατακόρυφη άνοδο των επιτοκίων τους τελευταίους μήνες.
Τα υψηλά επιτόκια τα οποία συνοδεύονται από μια σειρά από «καπέλα» και «ψιλά γράμματα», τα οποία κάνουν την εξυπηρέτηση των καρτών ακόμη πιο δύσκολη, όπως για παράδειγμα, στις αναλήψεις μετρητών, όπου οι τόκοι «μετρούν» από την πρώτη κιόλας μέρα της συναλλαγής. Αντίστοιχα, αν κάποιος δεν πληρώσει έγκαιρα ολόκληρο το ποσό της οφειλής, επιβαρύνεται με τόκους για το σύνολο και όχι για το κομμάτι το οποίο έχει αφήσει ανεξόφλητο. Ανά καιρούς βέβαια έχουν βγει και δικαστικές αποφάσεις για παράνομες χρεώσεις από τις τράπεζες, όμως τα τραπεζικά ιδρύματα καταφέρνουν να τις ξεπερνούν προβαίνοντας σε μια σειρά άλλων χρεώσεων.
Η Πολιτεία έχει την ευθύνη και την υποχρέωση να θεσπίσει, κατ’ αντιστοιχία άλλωστε, προς άλλες ευρωπαϊκές χώρες, μέσα προστασίας που θα προβλέπουν την αποστέρηση των παράνομων κερδών από τις τράπεζες, αλλά και μέτρα για τη μείωση των εξαιρετικά υψηλών επιτοκίων.
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ θεωρεί ότι η κυβέρνηση έχει υποχρέωση να αναλάβει άμεση πρωτοβουλία για μια Προγραμματική Σύμβαση μεταξύ του ελληνικού δημοσίου και της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών προκειμένου να διασφαλισθούν επιτόκια πιστωτικών καρτών που θα παρακολουθούν τα επιτόκια των «βασικών μαζικών προϊόντων» των πιστωτικών καρτών των τραπεζών των χωρών της ευρωζώνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γραψτε και εσείς το σχόλιο σας!